پشیمانی و حزن خدا از خلقت انسان!
در آیۀ ۶ از باب ششم کتاب پیدایش میخوانیم:
«و خداوند پشيمان شد كه انسان را بر زميـن ساخته بود، و در دل خود محزون گشت.»
جالب نیست؟ خدا پشیمان میشود! خدا محزون میشود!!!
برخی از دوستان مسیحی توجیه میکنند که اینجا منظور از پشیمانی خدا، تغییر نظر خدا و تصمیم برای ایجاد اصلاح در ابناء بشر است! پاسخ من به این دوستان عزیز این است که اولا" اگر منظور نویسندگان کتاب مقدس این بوده خب به جای ابراز پشیمانی میتوانست همین کلمات را در کتاب مقدس را قرار دهد، در ثانی فعل پشیمانی، به معنی پی بردن به خطا بودن عمل پیش و ناراحت شدن از آن است، و این برای خدا محال است که عمل خطایی انجام دهد که بعدا از آن پشیمان شود، زیرا خدا علیم است.
+ نوشته شده در چهارشنبه ششم خرداد ۱۳۸۸ ساعت 17:18 توسط مسلمان ایرانی
سلام. هدف این وبلاگ به هیچ وجه اهانت به عقاید دوستان مسیحی نیست. خدا خود میداند که ما مسلمانان چقدر حضرت عیسی(ع) و مادر بزرگوارش مریم مقدّس(س) را دوست داریم. از مسیحیان هم نفرتی در دل نداریم، بلکه آنها را دوست داریم.