نویسنده کتابهای اوّل و دوم تواریخ ایام کیست؟

  بعد از کتاب دوم پادشاهان، دو کتاب اوّل و دوم تواریخ ایّام، قرار دارد. ایندو كتاب سیزدهمین و چهاردهمین كتاب عهد قدیم می‌باشد. عنوان عبری «Dibre Hayyamim» كتاب را می ‌توان «وقایع(اخبار) روزها(سالها)» ترجمه كرد. كتاب اول تواریخ در باب اول با ذكر نسب‌نامه مفصل بنی‌اسراییل آغاز شده تا 8 باب ادامه می‌یابد؛ تا اینكه در باب 9 كتاب مقدس، چنین می‌گوید: «تمامی اسرائیل برحسب نسب‌نامه‌های خود شمرده شدند و اینك در كتاب پادشاهان اسرائیل مكتوب‌اند.» در باب دهم جریان خودكشی یكی از داوران بنی‌اسراییل به نام شائول را بیان می‌کند. در باب بعدی داود پادشاه اسرائیل می‌شود و در بابهای بعد به بیان داستان داود پرداخته می شود و كتاب اول تواریخ با طرح‌ریزی معبد توسط حضرت داود و وفات آن پایان می‌یابد. كتاب دوم تواریخ ایام، دنباله كتاب اول تواریخ ایام است كه به ماجرای حضرت سلیمان، ساخته شدن معبد و نیز ماجرای ملكه سبا و آمدن او نزد سلیمان می‌پردازد. در این كتاب گناهانی نیز به حضرت سلیمان نسبت داده شده است. پس از وفات حضرت سلیمان رحبعام به جای پدرش پادشاه می‌شود. با آغاز پادشاهی رحبعام اسرائیل از آنها جدا شده و رحبعام پادشاه یهودا می‌شود. بعد از این موارد، یك یك پادشاهان یهودا را نام برده می‌شوند. كتاب مزبور پس از وفات حضرت سلیمان و تقسیم كشور اسرائیل نیز به ماجراهای كشور جنوبی(یهودا) پرداخته و تا تخریب معبد و تبعید قوم به بابل ادامه می‌یابد.

 

 

 

در مورد نویسنده این كتاب باید گفت بر طبق روایت قدیمی یهود، كتاب تواریخ را عزرا نوشته است.[1] در حالیكه در قاموس آمده: «نویسنده این كتاب معین نمی‌باشد اگر چه تعدادی بر این هستند كه عزرا آنها را در 457ق.م تصنیف نموده است».[2]

 

در مقابل، دایرة المعارف كتاب مقدس می‌گوید: «ولی این مطلب(که عزرا نویسنده تواریخ است) را نمی‌توان با اطمینان گفت». درباره نویسنده این کتاب می‌گویند: این کتاب احتمالا توسط عزرا که کاهن و کاتب بود نگارش یافته است. در سال 586ق.م مردم سرزمین یهودا در نتیجه پیروزی بابلی‌ها بر سرزمینشان اسیر شدند. چند دهه بعد، هنگامی که اسرای یهودی به فرمان کورش به وطن خود باز می‌گشتند، عزرا این کتاب را نوشته تا آنان را با تاریخشان آشنا سازد.[3]

 

برخی دیگر این قول را به اکثریت نسبت می‌دهند که عزرا این کتاب را در سال 457ق.م نوشته است؛ با این حال می‌گویند، با نکته‌سنجی دقیق، باید گفت که نویسنده این کتاب معلوم نیست. نویسنده‌ای دیگر با استفاده از مطالب کتاب، مدعی است که این کتاب باید بین سالهای 350 تا 250ق.م و مدت‌ها پس از عزرا نوشته شده باشند.[4]

 

پس مشخص است که کتاب مقدّس مسیحیان نیز مثل بخشهای پیشین، نویسندۀ مشخصی ندارد، و فقط با شکّ و تردید ادّعا می شود که نویسندۀ آن، حضرت عزرا(ع) بوده اند.



[1] دایرةالمعارف كتاب مقدس، ص166.

[2] قاموس كتاب مقدس، ص267.

[3] کتاب مقدس، ترجمه تفسیری، انجمن بین‌المللی کتاب مقدس، 1995م، ص396.

[4] کشیش صموئیل، یوسف؛ المدخل الی العهد القدیم، قاهره، دارلثقافه، 1993، ص261، 262.

نویسنده کتابهای اوّل و دوم پادشاهان کیست؟



در سلسله کتبِ کتاب مقدّس، بعد از کتابهای اوّل و دوم سموئیل، دو کتاب اوّل و دوم پادشاهان قرار دارد. به نظر می‌رسد نامگذاری كتاب، به دلیل معطوف بودن به پادشاهانی است كه در دوران سلطنت آنها، جدایی كامل و یا وفاداری نسبت به عهد وجود داشته است.

  دو كتاب پادشاهان، به خاطر دلايل اخذ شده از متن اين كتابها، اقتباسى از كتب پادشاهى سليمان است. مثلاً در این کتاب آمده است:

«و بقيه وقايعَ يُربعام كه چگونه جنگ كرد و چگونه سلطنت نمود، اينك در كتاب تواريخ ايام پادشاهان اسرائيل مكتوب است»[1]

«و بقيه وقايع رَحُبعام و هر چه كرد، آيا در كتاب تواريخ ايام پادشاهان يهودا مكتوب نيست؟» [2]

نتيجه آنكه، تمام كتابهايى كه تا اينجا مورد بررسى قرار داديم، چيزى نيست جز گردآوریهایى كه از حوادث گذشته گزارش می دهد.

مدركی دال بر تعیین هویت نویسنده پاشاهان وجود ندارد.[3] گرچه سنت یهودی، نویسنده این كتاب را ایلیا می ‌داند. پیامبری كه سرگذشت زندگی او در این كتاب آمده است. وی در اواسط كتاب دوم پادشاهان به آسمان صعود می‌ كند. ولی این نظریه، علاوه‌ بر اینکه فاقد دلیل است، با خود كتاب هم سازگاری ندارد؛ زیرا ماجرای كتاب تا مدتها بعد از ایلیا ادامه دارد.[4]



[1] اول پادشاهان، 14: 19.

[2] اول پادشاهان، 14: 29.

[3] دایرةالمعارف كتاب مقدس، ص 160.

[4] سلیمانی اردستانی، عبدالرحیم؛ مجموعه آشنایی با ادیان كتاب مقدس، انجمن معارف اسلامی ایران، قم، 1384، چاپ سوم، ص 101 و 102.