دولت عثمانی سابق، در آخرین سالهای امر خودش، در اوج فساد و بیعدالتی پیش می رفت. این بی عدالتی، هم دامن مسلمین را گرفته بود و هم دامن ارامنه را. روش غلط مدیریت بحران توسط این دولت باعث شد که ارامنه که محکوم به اقدامات جدایی طلبانه شده اند، در یک کوچ اجباری و پرخشونت که همراه با قتل و کشتار نیز بود، دچار تلفات گسترده شوند. این کشتار و آوارگی از سوی دولت ظالم عثمانی، از هر جهت محکوم است و داغ ننگی است که دولت عثمانی، پیش از دفن شدن در گورستان تاریخ، بر پیشانی خود قرار داد.

  البته چند سال پیش نیز در جنگ ارمنستان و آذربایجان، خشونتهایی از سوی ارامنه علیه آذریها صورت گرفت که آن عمل نیز محکوم است.

 

  جنایت جنایت است، چه ارمنی علیه آذری انجام بدهد و چه عثمانی علیه ارمنی؛ به هر حال محکوم است.