در کتاب پیدایش، باب 17، آیۀ 17، وقتی خداوند به حضرت ابراهیم وعدۀ آمدن فرزندی به نام اسحاق را میدهد، ابراهیم به خدا میخندد:

«آنگاه ابراهیم به روی در افتاده، بخندید و در دل خود گفت:«آیا برای مرد صد ساله پسری متولد شود و ساره در نود سالگی بزاید؟»»

از نص آیه به نظر نمیاید که این خنده، خندۀ شادی باشد بلکه به نظر میرسد که خندۀ تمسخرآمیز باشد. آیات پیش و پس در این مورد چیزی را نشان نمیدهند. قضاوت در این مورد با مخاطبین محترم وبلاگ.