در باب ۲۵ از کتاب پیدایش از عهد عتیق، میخوانیم که ابراهیم با وجود اینکه یک پسر بزرگتر از اسحاق، و چندین فرزند دیگر هم دارد، تمام مایملک خود را به اسحاق میبخشد، و فقط به فرزندان کنیزانش عطایی میدهد:

 

«  5  و ابراهيم‌ تمام‌ مايملك‌ خود را به‌ اسحاق‌ بخشيد.  6  اما به‌ پسران‌ كنيزاني‌ كه‌ ابراهيم‌ داشت‌، ابراهيم‌ عطايا داد، و ايشان‌ را در حين‌ حيات‌ خود، از نزد پسر خويش‌ اسحاق‌، به‌ جانب‌ مشرق‌، به‌ زمين‌ شرقي‌ فرستاد.»

خیلی جالب است که به غیر از اسماعیل که فرزند یک کنیز بود، ابراهیم به فرزندان زن دیگرش قطوره، که از آنجایی که، او را به زنی گرفته معلوم است که کنیز نیست(پیدایش۱:۲۵) نیز هیچ نمیبخشد، پس این بخش از کتاب مقدس را نیز باید در زمرۀ آیات نژادپرستانه قرار دهیم که میخواهند تمام حقوق را را به بنی اسرائیل بدهند و بس!

شاید برخی بگویند که خب اسماعیل از ابراهیم جدا بود. این بهانه سودی ندارد، اولاً در آیۀ ۹ از همین باب آشکار است اسماعیل حضور داشته و با اسحاق، پدر را بخ خاک سپردند و از این گذشته پسران دیگری هم بودند به هیچیک از ارث ابراهیم چیزی نرسیده است.