در باب 29 از کتاب مقدس در آیات 2 و 8 به جای لفظ چوپان در نسخۀ عبری و ترجمه های موجود کلمۀ گله یا      הָעֲדָרִים به کار رفته است صحیحش این است که لفظ چوپان به کار رود:

« 2  و ديد كه‌ اينك‌ در صحرا، چاهي‌ است‌، و بر كناره‌اش‌ سه‌ گلة‌ گوسفند خوابيده‌، چونكه‌ از آن‌ چاه‌ گله‌ها را آب‌ مي‌دادند، و سنگي‌ بزرگ‌ بر دهنة‌ چاه‌ بود.  3  و چون‌ همة‌ گله‌ها جمع‌ شدندي‌، سنگ‌ را از دهنة‌ چاه‌ غلطانيده‌، گله‌ را سيراب‌ كردندي‌. پس‌ سنگ‌ را بجاي‌ خود، بر سر چاه‌ باز گذاشتندي‌. 4 يعقوب‌ بديشان‌ گفت‌: «اي‌ برادرانم‌ از كجا هستيد؟» گفتند: «ما از حرّانيم‌.»  5  بديشان‌ گفت‌: «لابان‌ بن‌ ناحور را مي‌شناسيد؟» گفتند: «مي‌شناسيم‌.»  6  بديشان‌ گفت‌: «بسلامت‌ است‌؟» گفتند: «بسلامت‌، و اينك‌ دخترش‌، راحيل‌، با گلة‌ او مي‌آيد.»  7  گفت‌: «هنوز روز بلند است‌ و وقت‌ جمع‌ كردن‌ مواشي‌ نيست‌، گله‌ را آب‌ دهيد و رفته‌، بچرانید.»  8  گفتند: «نمي‌توانيم‌، تا همة‌ گله‌ها جمع‌ شوند، و سنگ‌ را از سر چاه‌ بغلطانند، آنگاه‌ گله‌ را آب‌ مي‌دهيم‌.» »

کاملا آشکار است که در آیۀ 2 و 8 باید به جای کلمۀ گله از کلمۀ چوپانی استفاده میشد زیرا گله، از چاه به کسی آب نمیدهد و نمیتواند سنگ از سر چاه بردارد.

  در نسخۀ سامری و یونانی، کلمۀ چوپان به کار رفته است.

  والتن و مفسر هارسلی در صفحۀ 74 از جلد اول از تفسیر خود ذیل آیۀ 2 مینویسند که شاید لفظ سه چوپان در اینجا بوده است و در آیۀ 8 میگوید اینجا اگر میگفت تا چوپانها جمع شوند بهتر بود.

  آدام کلارک در جلد اول تفسیر خود از اصرار فراوان هیوبی کنت بر صحت عبارت ذکر شده در نسخۀ سامری دارد.

 هورن در جلد اول تفسیر خود میگوید که از خطای نویسنده به جای لفظ چوپان لفظ گله های گوسفند قرار گرفته است.

  به هر حال منبع اصلی کتاب مقدس در عهد عتیق همان نسخۀ عبری است که خطای مورد نظر را در بر دارد! و نسخ کتاب مقدس در مورد اینکه اینجا چه کلمه ای به کار رفته است تناقض آشکاری دارند!