نویسنده کتابهای اوّل و دوم سموئیل کیست؟
در مجموعه کتابهای تشکیل دهندۀ کتاب مقدّس، بعد از کتاب داوران، به کتابهای اوّل سموئیل و دوم سموئیل می رسیم.
سموئیل که آخرین داور از میان داوران بود، به درخواست بنی اسرائیل، شاؤل را به سلطنت تمام دوازده سبط منسوب می کند و وی با جالوت، فرمانده فلسطینی می جنگد و «داود» یکی از سپاهیان شاؤل، جالوت را می کشد و بعد از وی، داود به سلطنت می رسد که مبسوط این تاریخ در این دو کتاب ذکر شده است. اصحاب کلیسا نویسندۀ این دو کتاب را سموئیل نبی می دانند. در حالی که داستان مرگ سموئیل درابتدای این کتاب ذکر شده است:
«سموئیل وفات نمود و تمامی بنی اسرائیل جمع شده و از برایش نوحه گری نمودند.»[1]
داستان مرگ سموئیل در اواسط كتاب اول سموئیل آمده و نویسنده همچنان به نقل تاریخ تا سالیانی بعد از مرگ وی ادامه می دهد. بنابراین نویسندۀ ادامه آن نمی تواند خود سموئیل باشد. به علاوه، در این کتاب همواره از خود سموئیل با ضمیر غایب نام برده شده است. مثلاً:
«و اما سموئیل به حضور خداوند خدمت می کرد و او پسر کوچک بود و بر کمرش انبود کتان می بست.» [2]
«پس فلسطینیان مغلوب شدند و دیگر به حدود اسرائیل داخل نشدند و دست خداوند در تمامی روزهای سموئیل به فلسطینیان سخت بود.»[3]