گناه اصلی در کتاب مقدس

نویسنده: محمّد کاشانی

اساس دکترین فدا بر پایه آموزه گناه نخستین بنا شده است؛ یعنی آدمی باید گناه کند و این گناه، طبیعت آدم را فاسد و عوارض مرگبارش را بر آدم تحمیل سازد. بعد از این، باید این گناه به نسل آدم انتقال یابد که لازم باشد عیسای مسیح بر صلیب قربانی شود و کفاره گناه آدم را بپردازد. بنابراین، آموزه گناه نخستین بر دو پایه بنا شده است: اول. گناه آدم و عوارض مرگبار این گناه برای آدم و حوا؛ دوم. میراث این گناه برای تمامی نسل بشریت. اگر هر کدام از این دو پایه سست شود، تمامی بنای دکترین فدا فرو خواهد ریخت.

در اینجا این مسئله بررسی خواهد شد که گناه نخستین چه عوارضی را بر آدم و حوا بر جای گذاشت. قبل از هر چیز، باید دانست که هر گناهی ممکن است دست کم دو گونه عوارض داشته باشد: یکی محرومیت، مانند اینکه گناهی ممکن است یک سری عوارض جسمی یا ناهنجار از خود بر جای بگذارد؛ دیگری محکومیت، یعنی عذاب و خشم الهی.

در سفر پیدایش تورات، آنجا که داستان گناه آدم روایت می‌شود، آمده است که خدا آدم را مجازات کرد و او را از بهشت بیرون راند؛ اما در هیچ کجای سفر پیدایش، نیامده است که این نافرمانی منجر به از دست رفتن عدالت اولیه و اراده انسان  شد یا رابطه انسان را با خدا قطع کرد و یا این گناه، به تمامی نسل بشریت به ارث رسید؛ بلکه تمام مجازات‌هایی که در سفر پیدایش، برای تنبیه آدم، به جرم خوردن میوه درخت ممنوعه، آورده شده از این قرار است:

مرگ برای آدم و حوا و فرزندانش طاری گشت؛[1]

شناخت نیک و بد که باعث تکلیف شد؛[2] (قبل از این، آدم و حوا از شناخت نیک و بد محروم بودند و مثلا نمی‌دانستند که عریان بودن زشت و ناروا است و از برهنگی خود خجالت نداشتند.)

عداوت میان نسل مار (اغواکننده حوا) و فرزندان حوا پدید آمد؛[3]

زایمان با درد برای زنان و حاکم بودن مرد در خانواده؛[4]

ملعون شدن زمین و اینکه انسان  برای معیشت باید کار کند و عرق پیشانی بریزد.[5]

در دیگر کتب عهد عتیق، هیچ اشاره‌ای به فساد طبیعت بشر، قطع رابطه خدا با بشریت و به ارث رسیدن عوارض مرگ‌بار گناه به بشر نشده است. افزون بر این، یهودیان نیز همانند مسیحیان به عهد عتیق اعتقاد داشته و داستان سفر پیدایش در باره خطای آدم و مجازات وی را عمیقا باور دارند؛ اما آنان، نه تنها به گناه اولیه معتقد نیستند؛ بلکه بر این باوراند که انسان با روحی آزاد و بدون گناه به این جهان وارد می‌شود.[6] دائره المعارف یهود در این باره می‌نویسد:

ایده کفاره مسیحی که ریشه در گناه آدم و عدم بخشش خداوند جز با صلیب عیسی مسیح دارد، با کتاب مقدس سازگار نیست؛ زیرا خداوندِ کتاب مقدس، بخشنده و پاک‌کننده است.[7]

پیتر انس[8] نیز می‌پرسد:

در کجای عهد قدیم، نافرمانی آدم در باغ عدن به عنوان عاملی برای گناه‌آلود شمرده شدن بشر به حساب آمده است؟[9]

پاپ بندیکت شانزدهم هم اذعان می‌کند:

همراه با پيشرفت وحي واقعيت گناه نيز روشن شده است. گرچه قوم خدا در عهد عتيق تا حدي كوشش كرد كه در پرتو تاريخ هبوط مندرج در سفر پيدايش، وضع رقّت بار بشري را بفهمند؛ اما نتوانست معناي نهايي اين داستان را، كه تنها در پرتو مرگ و رستاخيز عيسي مسيح آشكار مي‌شود، به دست آورند.[10]

هیچ‌یک از انبیا الهی نیز به گناه اصلی اشاره نکردند و عیسای مسیح هم در این باره چیزی نگفت. بنابراین، بسیاری از محققان معتقداند که پولس نظریه گناه نخستین را پایه‌گذاری کرد و معتقد شد که گناه آدم چنین عوارض زیان‌باری را برای خود وی و تمامی نسلش به همراه داشت؛ اما باید بررسی کرد که آیا واقعا گناه نخستین از آموزه‌های پولسی است یا برخی الهی‌دانان مسیحی، با سوء برداشت از جملات مبهم پولس، نظریه گناه نخستین را پایه‌گذاری کردند. به باور بسیاری از روشنگران مسیحی، دکترین گناه اصلی حتی در آموزه‌های پولس نیز صریحا به چشم نمی‌خورد. به عقیده ایشان، این اگوستین قدیس بود که با سوء استفاده از برخی جملات مبهم در نامه‌های پولس، دکترین گناه اصلی را پایه‌ریزی کرد.[11]

 

منبع: کتاب نجات شناسی مقایسه ای (تألیف محمّد کاشانی)

 

 

---

[1]. سفر پیدایش، 2، 17.

[2]. همان، 3، 7.

[3]. همان، 15.

[4]. همان، 16.

[5]. همان، 18 – 19.

[6] - see: Kolatch, Alfred J. The Jewish Book of Why/The Second Jewish Book of Why..

[7]- Kaufmann Kohler" Atonement "  in .jewishencyclopedia

[8].peter Enns

[9] - peter Enns .5 Old Testament Reasons to Rethink “Original Sin” . Retrieved from: http://www.patheos.com in 2016-11-12

.[10] تعالیم کلیسای کاتولیک، 388.

[11]. Williams, Patricia A. “Sociobiology and Original Sin.” Zygon: Journal of Religion and Science .p 783-813. Academic Search Premier 4 March 2007.

بحث و مناظرۀ مسیحی-مسلمان: آیا عیسی مسیح گناهان بشر را به گردن گرفت؟

سلام. گفتگوی ذیل، در بخش نظرات وبلاگ مسیحی عیسی خداوند زنده، بین یک صاحب وبلاگ(هدا آهنگری) و یک کاربر مسلمان، صورت گرفته است:

 

 

شبنم(مسلمان):

سلام. آیا شما معتقدید که عیسی گناهان تمام انسانها را به گردن گرفت؟

 

 

هدا آهنگری(مسیحی):

بله به واسطه خون عیسی مسیح ما از گناه رهایی یافتیم ونجات حقیقی رو دریافت کردیم

 

 

شبنم(مسلمان):

به نظر شما عادلانه هست که اگر کسی گناه دیگری را به گردن گرفت، مجازات مجرم بر فرد بیگناه وارد بشه؟ آیا لازمه عدالت این نیست اگر کسی از دیگری دزدی کرد، خودش مجازات دزدی خودش را پس بدهد و نه یک فرد بیگناه؟

 

 

هدا آهنگری(مسیحی):

یوحنا 3.16

زیرا خدا بقدری مردم جهان را دوست دارد که یگانه فرزند خود را فرستاد تا هر که به او ایمان اورد زندگی جاوید بیابد

خدای ما خدای محبت هست نه مجازاتو قصاص

 

 

شبنم(مسلمان):

هدا جان، عهد عتیق بخشی از کتاب مقدّس شماست و در آن دستور به قصاص داده شده است.(خروج21: 25-23) یعنی می فرمایید خدای عهد عتیق که دستور به قصاص داد، خدای شما نیست؟

  من از قصاص حرفی نزدم. من گفتم آیا لازمه عدالت خدا این نیست که هر کسی خودش مجازات عمل باطلش را پس بدهد؟ اگر محبت بودن خدا مانع از مجازات مجرمین است، پس جهنم را خدا برای چه چیز خلق کرد؟

  ضمن اینکه اگر بحث بر سر محبت و به دنبال مجازات نبودن است، پس چرا خدا گناه را نبخشید و از طریق شکنجه و مصلوب شدن مسیح، گناه را بخشید؟

 

 

هدا آهنگری(مسیحی):

دوست عزیزم عهد عتیق زمان قبل از ظهور مسیح بود عهد و پیمان بین خدا وانسان بود که انسان با حفظ احکام خدا میتونست رستگار بشه اما انسان از عهده این کار برنیومد وخداوند با فرستادن یگانهفرزند خود عهد جدید با انسان بست با ریخته شدن خون عیسی مسیح بر صلیب

 

 

شبنم(مسلمان):

  اینجا عیسی مسیح گناهان چه کسانی رو به گردن کشید؟ در ضمن، خدا چرا عهدی رو با انسان بست که نمی تونست از عهده اش بر بیاد؟ همچنین باز به من نگفتید که چرا خدا هر کسی رو بابت عمل خودش پاداش و جزا نمیده و دیگری باید تاوان عمل بد دیگران رو بدهد؟

 

 

هدا آهنگری(مسیحی):

دوست عزیزم

انسان همیشه خطا کار بود (اشاره به ادم و حوا )

شما اون کلام رو که از یوحنا نوشتم خوب متوجه نشدید بخاطر محبتی که خدا به انسانها داشت اینکار رو کرد.

 

 

شبنم(مسلمان):

هدای عزیز، حدّ و مرز گناه و خطا را، خدا تعیین می کند، چرا خدا گناه را چیزی قرار می دهد که هر انسانی بدان می افتد؟ ضمن اینکه وفتی خودش گفته این گناه است و مجازات دارد، این خلف وعده است که مجرم را مجازات نکند.

  امّا در کتاب مقدّس عیسی مسیح می فرماید: «و اگر قرض‌ دهید به‌ آنانی‌ که‌ امید بازگرفتن‌ از ایشان‌ دارید، شما را چه‌ فضیلت‌ است‌؟ زیرا گناهکاران‌ نیز به‌ گناهکاران‌ قرض‌ می‌دهند تا از ایشان‌ عوض‌ گیرند.»(لوقا34:6)

 پس می بینید که طبق این سخن حضرت عیسی همه گناهکار نیستند و حضرت عیسی آنها را متمایز می فرماید.

 

 

هدا آهنگری(مسیحی):

دوست عزیز لوقا 34 نداریم

شما سوال دارید یا دوست دارید بحث کنید چون از یه سوال میپرید سوال دیگه

من خدا نیستم که بگم چرا خدا گناه رو قرار داده از ازل تا ابد گناه بوده ما بواسطه خون مسیح بخشیده شدیم

 

 

شبنم(مسلمان):

یکشنبه ۱۰ آذر ۱۳۹۲ ۱۹:۵۰

سلام. هدای عزیز، وقتی می گویم لوقا34:6، منظورم آیه 34 از باب 6 انجیل لوقاست. همونطور که در اون آیه می خونید، حضرت عیسی همه رو گناهکار نمی دونه، بلکه به مخاطبینش میگه فلان رفتار رو نکنید که گناهکاران هم همینکارو می کنن. پس معلومه همه گناهکار نیستند.

امّا من سؤالم رو عوض نکردم، خود شما چیزهای دیگری رو مطرح کردید. سؤال من از اوّل این بوده و هست که چرا خدا، که بدون شک عادل، اینطور که مسیحیت بیان می کند، به جای مجرمین، دیگری را مجازات می کند؟

 

 

هدا آهنگری(مسیحی):

متوجه این آیه میشید؟ یوحنا 3.16 خدا جهان را محبت کرد..........

کولسیان 1 .15تا 23

رومیان 5.1تا 11

اول پطرس 2.10تا 25

لطفا اینارو مطالعه کن

 

 

شبنم(مسلمان):

یکشنبه ۱۰ آذر ۱۳۹۲ ۲۱:۱۴

هدای عزیز، بله، از ابتدا متوجه محبت بودن قضیه شدم، ولی عدالت خدا چه می شود؟ آیا خدا در مسیحیت، عادل نیست؟ آیا محبت او، مانع از این می شود که مجرمی را مجازات کند؟ به راستی، آیا وجدان شما می پسندد که اگر کسی زندگی شما را تباه کرد، گناهش را مسیح که از پاکان است، به گردن بگیرد و جای آن فرد جفاکار شکنجه و کشته شود؟ اینکه خود دو بدی است: هم مجرم مجازات نشد و هم بیگناهی به مجازات رسید، حال مورد دوم به فرض داوطلب بودن بیگناه، شاید قابل اغماض باشد، ولی مجازات نشدن مجرم چه می شود؟

 امّا در مورد کولسیان1: 23-15، گذشته از واسطه فیض و تجلّای خدا بودن، فقط بحث آشتی دادن مردم با خدا را مطرح می کند. در رومیان1: 11-5 نیز صحبتی از به مرگ مسیح نیست، که فکر کنم منظورتان رومیان5: 11-1 باشد، و در این صورت نیز، توضیحی برای به گردن گرفتن گناهان جز همان بحث محبت نیست، فقط صحبت از مردن در راه گناهکاران و بحث آشتی دادن با خداست. اوّل پطرس2: 25-10 نیز تنها از رنج کشیدن مسیح برای ما صحبت می کند و توجیهی برای به گردن گرفتن گناه ندارد. هدای عزیز، ارجاعات شما، به آیاتی است که نشان از «مرگ مسیح در راه ما» دارند، شاید من دقت نمی کنم که آیه ای که بگوید «مسیح گناهان ما را به گردن گرفت.» نمی بینم، چه رسد به چیزی که آنرا توجیه نماید.

 

 

هدا آهنگری(مسیحی):

 دوست خوبم این آیه ها اشاره به فرستادن فرزند خدا برای قربانی شدن گناهان ما داره

آمین که قلبتو باز کنی برای دریافت نجات حقیقی

یوحنا1 ایه 29 افسسیان 1 ایه 7 عبرانیان 9 ایه22

 

 

شبنم(مسلمان):

  هدای گرامی، از دعای شما سپاسگذارم. بنده هم دعا می کنم که شما قلبتو باز کنی برای شناخت خدای حقیقی. شما جواب سؤال من رو نمی دهید. آیا خدا در مسیحیت، عادل نیست؟

ببینید در مسیحیت خدا پدر است، و ایمانداران نیز فرزندان او هستند.(مزامیر6:82) حال اگر یکی از این فرزندان در حق فرزندی دیگر جفا کرد، آیا منطقی است که این پدر، به دلیل مهربانی و محبت، بهترین فرزندش را به جای او تنبیه کند یا خود را به جای او تنبیه کند؟ این عادلانه نیست. عدالت حکم می کند که هر کسی خودش مسئول عمل خودش باشد. روشن بفرمایید که آیا محبت پدر شما مانع از این می شود که عادلانه با فرزندانش برخورد کند یا خیر؟

 

هدا آهنگری(مسیحی):

doste aziz man saay kardam ta jayi ke mitonam javabetono bedam agar natonestam eshkal az man hast na khodA

feyze khodavand ba shoma bashe

 

 

قضاوت با شما.